Jak lepić z gliny i jaką glinę wybrać

Glina jest to inaczej mułek o charakterystycznych parametrach, bardzo powszechnie występujący w ziemi. Glinkę można rozpoznać po kolorze który przypomina pomarańcz lub ciemno żółty.

Jaka glina nadaje się do lepienia wyrobów – Sama jest zawsze ciężka spoista, nie widać w niej ziarenek piachu. Powinna być jak mąka po roztarciu. Każda glina jest po dodaniu wody bardzo lepka i plastyczna czyli nadająca się do formowania. Należy wybierać glinę bez ziaren pisaku oraz jak najbardziej lepką i gęstą a zarazem i ciężką.

Glina w stanie kopalnym jest raczej zawsze zbita w bryły. Można ją wydobywać spod ziemi jak i z skarp lub usypisk. Glina nigdy nie występuje głębiej niż 4 metry i płycej niż 15 cm. Sama glina ma zapach dość charakterystyczny, przypominający coś innego niż błoto. Zapachu nie mogę opisać ale jest on zawsze inny niż zwykły piach z wodą.

Sumując glina to bardzo drobno ziarnista frakcja osadowa o kolorze pomarańczowym lub żółtym dużo cięższa od zwykłego piachu, bardzo lepka po dodaniu wody i nadająca się do formowania. W przyrodzie występuje jako żyła zbita i twarda na kształt zaschniętego błota lecz dużo twardszego.

Jak lepić wyroby z gliny –  Samo lepienie z gliny jest tradycją mającą kilkadziesiąt tysięcy lat. Stosowali glinę już pierwsi Egipcjanie do wyrobów naczyń, ozdób i budowy domów. Lepienie z gliny jest bardzo proste, ma dużo do znaczenia też jakość gliny. Gdy glina jest dobra, gęsta i gładka można naprawdę w łatwy sposób ulepić ładne rzeczy.

Przygotowanie do lepienie zaczynamy od utarcia gliny na proszek lub rozrobieniu bryłek w wiaderku z wodą (proszek tak samo). Następnie dolewamy tyle wody aby glina miała średnią gęstość to znaczy aby była dość stabilna ale i lekko się deformowała pod naszymi palcami. Lepimy wyroby na jakimś podstawku czy kawałku deski.

Na początek warto się zastanowić co chcemy ulepić. Czy ma być to naczynie, ozdoba czy coś innego i ile będzie nam na to potrzeba gliny. Gdy nasza glina jest już rozrobiona nanosimy ją na podstawek tworząc kształty tego co mamy zamiar budować.

Palce podczas próby lepienie czegokolwiek powinny być zawsze wilgotne, na początku nadajemy nimi kształt rzeczy jaką chcemy ulepić a następnie delikatnie wyrównujemy palcami powierzchnię całej rzeźby. Glina im więcej ma w sobie wody tym jest bardziej plastyczna i łatwa do formowania, więc należy to odpowiednio dozować. Do lepienia w glinie bardzo przydatny okazuje się nóż.

Takim narzędziem możemy zaznaczać wyraźne kontury tego co chcemy zrobić. Glina stara czyli lepiona dzień wcześniej jest lekko przyschnięta, łączymy z nią nową warstwę w prosty sposób, rozwodnienia warstw na styku i połączeniu ich placami nacierając jedną na drugą.

Wypalenie gliny – Jest to bardzo prosta czynność. Możemy przed wypalaniem użyć zakupionego szkliwa aby powierzchnia była śliska rzeźby lub po prostu ją wypalić w piecyku. Nadaje się do tego i piekarnik i piecyki a nie mikrofalówka. Glina wypala się od 200 stopni i więcej. Sama po wypaleniu jest jeszcze twardsza i praktycznie odporna na wodę.

Wypaloną glinę stawiamy na przykład na parapet aby ostygła i to wszystko. Pamiętajmy że glinę wypala się lekko wilgotną a nie całkowicie suchą lub mocno wilgotną. Zapraszamy do pozostałych artykułów.