Jak ustawić celownik w wiatrówce i celować do celu

Strzelanie z wiatrówki zarówno karabinka jak i krótkiego pistoletu polega zawsze na tych samych zasadach. Strzelanie do celu jest inną czynnością niż ustawianie celownika – i kieruje się to innymi zasadami. Warto opisać obydwa te zagadnienia.

Przyrządy celownicze podstawowe to tak naprawdę połączenie dwóch elementów. Chodzi tutaj o szczerbinkę bliżej cyngla na łożu karabinku czy pistoletu oraz muszkę przy końcu lufy. Obydwa te przyrządy zgrywa się ze sobą i muszą współpracować. Co ciekawe korzystając z lunety zasada zgrania celu jest podobna, choć wykorzystuje się wtedy tylko przyrząd optyczny.

Jak celować do celu z wiatrówki – w zasadzie z każdej broni celuje się tak samo. Należy zgrać na linii prostej muszkę w szczerbince. Chodzi o to, aby muszka lub jej znacznik był idealnie na środku i równo z górną krawędzią szczerbinki. Wszystko musi być zgrane po prostu równo. W przypadku lunety czy lasera od razu jest to jeden przyrząd celowniczy więc jest zgrany – ale nie wiadomo czy ustawiony prawidłowo w osi XiY. A więc ustawia się go tak samo jak przyrządy tradycyjne opisane poniżej.

Celowanie i następnie strzelanie do celu to nic innego jak równe nacelowanie na cel (czasami pod cel lub nad cel w zależności od odległości) muszki i szczerbinki (lub innego przyrządu) i pociągnięcie za spust. Ważna zasada – celować powinno się do około 3 sekund. Im dłużej czekamy tym łapiemy większe rozchwianie. Ostatni dzwonek to 5 sekund na strzał, inaczej może być coraz gorzej z pozycji gdzie powstają naprężenia.

Jak ustawić celownik w wiatrówce – najkrócej mówić polega to zawsze na przestrzelaniu kilku pocisków do celu z interesującej nas odległości. Na początku gdy zupełnie nie wiemy czy przyrządy są dobrze ustawione – należy je ustawić w pozycji neutralnej. Czyli chodzi o pozycję wyśrodkowaną. Reguluje się oczywiście przyrząd szczerbinki a nie muszki – w przypadku lunety czy lasera pozostawia się jak jest do przestrzelenia.

Pozycja naturalna to jak najbardziej wycentrowana (wyśrodkowana) w ustawieniach. Czyli wizualnie aby rowek szczerbinki był na środku zakresu regulacji i łoża wiatrówki. Jeśli w regulacji jest także wysokość szczerbinki – także należy ją ustać, raczej bliżej dołu na najniższym położeniu – czyli wzdłuż lufy.

Następnie będzie trzeba oznaczyć miejsce z jakiego będziemy prowadzić przestrzelenia. To bardzo ważne – zarówno celownik tradycyjny jak i lunetę czy laserowy zawsze ustawia się na dana odległość strzału. Nie ma ustawień uniwersalnych, jakie będą dobrze wykonane na każda odległość strzelania. Każda odległość wymaga innych ustawień w dowolnym przyrządzie celowniczym.

Pocisk wystrzelony w pierwszej fazie lotu może podrywać się do góry a następnie jego linia jest opadająca. Dlatego nigdy nie ma uniwersalnych ustawień na każdą odległość strzelania – każda wymaga innych ustawień przyrządów celowniczych.

Jeśli wiemy z jakiej odległości będziemy chcieli zawsze strzelać (tolerancja jest do kilku – kilkunastu metrów bez konieczności nanoszenia zmian w zależności od rodzaju wiatrówki) – należy odliczyć odległość – aby pamiętać ją na przyszłość. Na przykład metrówką lub ilością kroków na jakiej odległości będzie skuteczne ustawienie.

Następnie musimy wykonywać przestrzelenie w celu wykonania korekt przyrządów celowniczych. Najlepiej robić przestrzelenia z pozycji przyklęku lub leżącej czy też z wykorzystaniem podpory na wiatrówkę. Chodzi o to, aby ustawienie celownika na dany cel było stałe bez bujania się. Aby była pewność, że dokładnie czas naciśnięcia spustu był z wycelowaniem na środek celu a nie podczas bujania się celownika. Najlepiej wykonać dwa pewne strzały.

Następnie sprawdzamy gdzie dokładnie trafił pocisk – skoro celowaliśmy w środek, a pocisk trafił gdzieś indziej, to należy skorygować o tą niezgodność przyrządy celownicze. Jeśli strzał padł w lewo lub prawo to trzeba skorygować ustawienie muszki lub wskaźnika w linii pionowej. Jeśli padł nad celem lub pod celem – należy skorygować ustawienie szczerbinki w pionie czy wskaźnika lunety lub lasera w poziomie.

Po naniesionej korekcie – ponownie wykonuje się strzały kontrolne i ponownie sprawdza przestrzeliny. Jeśli nadal jest źle – ponownie dokonuje się korekty. Tym sposobem coraz bliżej dochodzi się przestrzelinami do środka celu. Z reguły wystarcza, gdy nabierze się wprawy około 3 przestrzeliny – czasami 5 jeśli pozycja nie była idealnie zablokowana lub był niekoniecznie idealny pocisk.

Analogicznie tak samo wykonuje się korektę na lunecie czy laserze – one też mają pokrętła do zmiany celownika w osi XiY czyli poziomo i ponowo. Pokrętło boczne do linii pionowej a górne do linii bocznej (odpowiednik regulacji szczerbinki).

To wszystko – ustawienie przyrządów celowniczych na cel i celowanie z wiatrówki jest bardzo proste – wymaga tylko chwili czasu. Najłatwiej robić ustawienie z pozycji leżącej bo jest najbardziej stabilna z podpórką – aby całość nie miała żadnego drgania. Zapraszamy do kolejnych artykułów w serwisie.